شرکت تضامنی قراردادی تجاری است که در آن دو یا چند طرف توافق می کنند که منابع خود را به منظور انجام یک کار خاص تجمیع کنند. این وظیفه می تواند یک پروژه جدید یا هر فعالیت تجاری دیگری باشد.
درشرکت تضامنی هر یک از سهامداران مسئول سود، زیان و هزینه های مرتبط با آن هستند. با این حال، این سرمایه گذاری، جدا از سایر منافع تجاری شرکت کنندگان، نهاد خودش است.
شرکت های تضامنی اگرچه مشارکتی به معنای عامیانه کلمه هستند، اما می توانند بین هر ساختار قانونی شکل بگیرند. شرکت ها، شراکت ها، شرکت های با مسئولیت محدود و سایر نهادهای تجاری همگی امکان تشکیل شرکت تضامنی را دارا هستند. آنها می توانند براییک هدف مستمر نیز تشکیل شوند. سرمایه گذاری های مشترکُ شرکت های بزرگ و کوچکتر را برای انجام یک یا چند پروژه و معامله بزرگ یا کوچک ترکیب می کند.
چهار دلیل اصلی وجود دارد که چرا شرکت های تضامنی تشکیل می شوند:
1- منابع اهرمی
شرکت تضامنی می تواند از منابع ترکیبی هر دو شرکت برای دستیابی به هدف سرمایه گذاری استفاده کند. شرکت تضامنی ممکن است فرآیند تولید ثابتی داشته باشد، در حالی که شرکت دیگر ممکن است کانال های توزیع برتری داشته باشد.
2- صرفه جویی در هزینه
با استفاده از صرفه جویی در مقیاس، هر دو شرکت قادر هستند تولید خود را با هزینه هر واحد پایین تر از تولید خود به طور جداگانه افزایش دهند. این امر به ویژه با پیشرفت های فناوری که اجرای آنها پرهزینه است مناسب است. سایر صرفه جویی در هزینه می تواند شامل اشتراک تبلیغات یا هزینه های نیروی کار باشد.
3- تخصص ترکیبی
دو شرکت یا طرفی که یک سرمایه‌گذاری مشترک و شرکت تضامنی را تشکیل می‌دهند، ممکن است هر کدام دارای سوابق، مهارت‌ها و تخصص منحصر به فردی باشند. در این حالت هر شرکت می تواند از تخصص و استعداد دیگری در شرکت خود بهره مند شود.
صرف نظر از ساختار حقوقی مورد استفاده برای شرکا، مهمترین سند، توافقنامه شرکا است که کلیه حقوق و تعهدات شرکا را مشخص می کند. اهداف شرکت تضامنی، مشارکت اولیه شرکا، عملیات روزانه و حق سود و مسئولیت زیان های شرکت همه در این سند بیان می شود. مهم است که آن را با احتیاط پیش نویسی کنید.
4- وارد بازارهای خارجی شوید
یکی دیگر از کاربردهای رایج شرکتهای تضامنی، مشارکت با یک کسب و کار محلی برای ورود به بازار خارجی است. شرکتی که می‌خواهد شبکه توزیع خود را به کشورهای جدید گسترش دهد، می‌تواند به نحو مفیدی برای عرضه محصولات با یک کسب‌وکار محلی، قرارداد تضامنی منعقد کند، بنابراین از شبکه توزیع موجود بهره می‌برد. برخی از کشورها همچنین محدودیت‌هایی برای ورود خارجی‌ها به بازار خود دارند، بنابراین یک شرکت تضامنی با یک نهاد محلی تقریبا تنها راه برای انجام تجارت در کشور است.
قوانین مربوط به مالیات شرکتهای تضامنی
هنگام تشکیل شرکت تضامنی، رایج ترین کاری که دو طرف انجام می دهند، راه اندازی نهادی جدید است. اما از آنجایی که خود شرکت تضامنی توسط سرویس درآمد داخلی (IRS) به رسمیت شناخته نمی شود، شکل تجاری بین دو طرف به تعیین نحوه پرداخت مالیات کمک می کند. اگر شرکت تضامنی نهادی جداگانه باشد، مانند هر کسب و کار یا شرکت دیگری مالیات می پردازد. بنابراین سود و زیان آن مانند هر کمپانی دیگری به اظهارنامه مالیاتی شخصی مالکان منتقل می شود.
قرارداد شرکت تضامنی نحوه مالیات بر سود یا زیان را مشخص می کند. اما اگر قرارداد صرفا یک رابطه قراردادی بین دو طرف باشد، در این صورت توافق آنها نحوه تقسیم مالیات بین آنها را مشخص می سازد.
برخی از مزایای شرکت سرمایه گذاری مشترک یا همان تضامنی این است که یک شخص حقوقی جداگانه است به طوری که به خودی خود در قبال بدهی های مالیاتی و سایر بدهی ها مسئول است. اگر چیزها اشتباه پیش برود، پیوستن بدهی ها به سهامداران در سرمایه گذاری مشترک دشوارتر است. شرکت همچنین ساختار شفافی را برای اهداف حسابداری فراهم می کند و در تامین مالی انعطاف پذیر است.
در صورتی که دارایی ها یا کسب و کارها لازم است توسط هر یک از سهامداران به شرکت منتقل شود، ممکن است در هنگام تأسیس شرکت، بدهی های مالیاتی ایجاد شود.
انتقال دارایی‌های سرمایه‌ای به شرکت به طور بالقوه برای سهامدار انتقال‌دهنده مالیات بر عایدی سرمایه یا مالیات شرکت بر سود قابل شارژ ایجاد می‌کند. بسته به ماهیت دارایی های منتقل شده و موقعیت مالیاتی سهامدار انتقال دهنده، معافیت ها یا معافیت های مالیاتی یا تعویق بدهی مالیاتی ممکن است انجام شود.
این انتقال همچنین ممکن است منجر به بدهی مالیات بر ارزش افزوده شود. اگر دارایی منتقل شده یک تجارت یا ملک اجاره باشد، ممکن است به عنوان انتقال یک شرکت تداومی برای اهداف مالیات بر ارزش افزوده تلقی شود که به این معنی است که مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکت تضامنی قابل پرداخت نیست. برای اطلاعات بیشتر درباره قوانین مربوط به مالیات شرکتهای تضامنی به https://amin-acc.com/ مراجعه کنید.
اگر قرار است سرمایه شرکت تضامنی از طریق وام از سهامداران تامین شود، مقررات مختلف محکمی می تواند مانع از دریافت کسر مالیات برای سود پرداختی شرکت سرمایه گذاری مشترک شود. اینها شامل مقررات قیمت گذاری انتقالی می شود که معافیت های مالیاتی برای پرداخت ها بین طرف های مرتبط را به مبلغی که می توانست بر اساس فاصله زمانی قابل پرداخت باشد محدود می سازد. مقررات قیمت گذاری انتقالی می تواند در رابطه با وام ها اعمال شود، حتی اگر نرخ بهره همان چیزی باشد که یک وام دهنده شخص ثالث مستقل آن را دریافت می کند. آنها در صورتی قادر به درخواست هستند که وام بین طرف های مرتبط بیش از مبلغی باشد که توسط یک شخص ثالث مستقل به شرکت سرمایه گذاری مشترک وام داده شده بود.
اگر سرمایه‌گذاری شرکت تضامنی خاتمه یابد، در صورت انتقال دارایی‌ها به خارج از سرمایه‌گذاری مشترک، مسائلی مشابه با موارد تاسیس ایجاد می‌شود. یکی از راه های استخراج دارایی ها از یک شرکت سرمایه گذاری مشترک، استخراج آنها از طریق سود سهام است.
قوانین مربوط به مالیات شرکت های تضامنی که لازم است در هنگام تاسیس، راه اندازی و خاتمه یک شرکت سرمایه گذاری مشترک در نظر گرفته شود عبارتند از:
تاسیس:
هر گونه مالیات شرکتی بر سود قابل شارژ و سود درآمدی که ممکن است از انتقال دارایی ها از طرف سرمایه گذاری مشترک به شرکت تضامنی و هرگونه تخفیف موجود برای کاهش آن هزینه مالیات شرکت ایجاد شود.
هر گونه حق تمبر در انتقال سهام یا حق تمبر مالیات زمین و ساختمان که توسط شرکت تضامنی قابل پرداخت است.
مالیات بر ارزش افزوده (VAT):
ممکن است مالیات بر ارزش افزوده در مورد انتقال دارایی ها به شرکت تضامنی قابل پرداخت توسط خود شرکت باشد، مگر اینکه دارایی ها معاف باشند یا انتقال دارای شرایط انتقال یک تجارت به عنوان ادامه کار باشد.
ممکن است شرکت تضامنی نیاز به ثبت نام برای مالیات بر ارزش افزوده داشته باشد.
عملیاتی – طرف های سرمایه گذاری مشترک لازم است پیامدهای مالیاتی موارد زیر را در نظر بگیرند:
استخراج سود از شرکت تضامنی از طریق سود سهام، که معمولا در صورتی که طرفین سرمایه گذاری مشترک شرکت های مقیم باشند، معاف خواهند بود.
تامین مالی شرکت تضامنی با بدهی،یعنی کسر بهره در شرکت و هزینه مالیات در طرفین سرمایه گذاری مشترک، و
تسلیم ضررها از یا به شرکت تضامنی با استفاده از قوانین مربوطه، و
خاتمه – پیامدهای مالیاتی به این بستگی دارد که آیا شرکت تضامنی:
تجارت و دارایی های خود را (چه به شخص ثالث یا یکی از طرفین سرمایه گذاری مشترک) واگذار می کند، در این صورت ملاحظات مالیاتی معمول فروش دارایی اعمال می شود.
توسط طرفین سرمایه گذاری مشترک به شرکت دیگری فروخته می شود، در این صورت ملاحظات مالیاتی معمول در فروش سهام اعمال خواهد شد.
توصیه می شود که بین طرفین توافق نامه منعقد شود، معمولا یک قرارداد سرمایه گذاری مشترک یا توافق نامه سهامداران. این توافقنامه لازم است حداقل مواضع توافق شده در مورد اداره شرکت، از جمله فرآیند رسیدگی به اختلافات را تعیین کند. یک مسیر برنامه ریزی شده برای خروج از سرمایه گذاری مشترک؛ و در صورت لزوم، کمک های کنسرسیومی.